nonpolipar

▶ De vijf pagina's bovenaan in het hoofdmenu gaan over de theorie van nonpolipar. 

▶▶ De vijf pagina's midden in het hoofdmenu brengen theorie en praktijk bij elkaar.

▶▶▶ De vijf pagina's onderaan in het hoofdmenu tonen mij als 'nonpoliparus' in de praktijk.

Welkom bovenaan,  bij de 'Basistheorie'.

Wij bevinden ons hier bij de theoretische ingang van de website nonpolipar. Deze poort naar de theorie opent als het ware de bovenste laag van het hoofdmenu, oftewel de denktank. Hier vinden we allereerst de theorie van nonpolipar, maar nog niet de praktische vertaling ervan naar menselijke handen en voeten. Nee, het is hier geen massale bedoening; er zijn hier niet meer dan twee hersenhelften actief. Een enkel persoon probeert binnen het denkkader van nonpolipar er het beste van te maken. Zie het als een vorm van eenpersoons brainstormen. En zoals dat vaak gaat: wie het bedenkt, moet het dan ook maar laten zien.

Nonpolipar is de niet politieke partij, kortweg de npp. Nonpolipar doet niet aan politiek, maar wil de politiek wel veranderen. De beweging staat open voor iedereen en is dan ook per definitie democratisch. De npp heeft geen organisatie; daarmee zijn banden met politieke organisaties uitgesloten; nonpolipar is onafhankelijk. Belangrijkste reden van bestaan is bezorgdheid. De aardse samenleving lijkt te kraken in haar voegen, net als de politiek die daar iets aan zou moeten doen. Nonpolipar wil daarom een handje helpen. Binnen een democratische staat is politiek bedrijven voor een groot deel strijd voeren om de macht. Gelijk krijgen lijkt vaak belangrijker dan gelijk hebben. Tussen staten onderling bepalen politieke verhoudingen, standpunten en afwegingen, of er sprake is van vrede of oorlog. Te vaak mondt dit politieke 'spel' uit in oorlog, zoals anno 2024 de praktijk laat zien. Gezien de positie van de politiek bij dit alles, is er bestaansrecht voor een niet politieke partij als nonpolipar. Tegenover 'strijden' zet nonpolipar 'delen'. Delen is het eerste en enige basisbeginsel van nonpolipar.

Om meer dan één reden is nonpolipar een niet politieke partij. De focus en de aanpak van de hedendaagse politiek neigt sterker naar verdelen dan naar delen. Dit verdeelt ook de samenleving; maatschappelijke groeperingen verzamelen zich beurtelings op het Malieveld, om het eigen belang geprioriteerd te krijgen. Daarnaast groeit het politieke debat in hardheid, grofheid, onzuiverheid en framing. Bovendien wordt dit zichtbaarder en tastbaarder, door de razendsnelle ontwikkelingen in  de media, de informatica, de data-industrie en de marketing. Dit werkt polariserend en bemoeilijkt de werking van het harmoniserende poldermodel. Onder andere door de voorbeeldwerking van het Haagse debat, polariseren het maatschappelijk debat en de samenleving 'gezellig' mee. In een periode van vooral tegenstrooms spiralende crisissituaties is dit lastig om te buigen. Nonpolipar wil dit toch proberen, maar dan door een niet politieke opstelling, benadering en werkwijze. Maar hoe valt dat te bereiken? Neem de politiek en zet de hendel van het spel om de macht in een lagere stand. Beroer daarna de hendel van de doelgerichtheid en breng die juist omhoog. Op die manier zijn we onderweg naar de positie die nonpolipar wil innemen. Niet het verzamelen van macht staat centraal, maar het samen bereiken van gemeenschappelijke doelen.

De niet politieke partij benadrukt de tegenstelling. En die gaat verder dan men misschien zou denken. Nonpolipar moet niet gezien worden als een partij die niet politiek is. Nonpolipar is niet alleen niet politiek; het is ook geen partij. Nonpolipar is niet een politieke partij. Er is geen staande organisatie, om het zo maar eens uit te drukken. Daarom valt nonpolipar meer te vergelijken met een beweging. Niet een beweging die politiek bedrijft, maar die zich richt op diplomatie, zoals dat eerder al is uitgedestilleerd. Hier aangekomen kunnen we niet alleen zeggen wat nonpolipar niet is, maar ook wat nonpolipar wel is. Het is niet een politieke partij. Het is wel een diplomatieke beweging.

Waar zijn ze dan?

Als menselijke beschaving vermoeden we het bestaan van andere beschavingen in het universum. Maar waar zijn ze dan? Die vraag is een teken van menselijk ongeduld. Want laten we eerlijk zijn; we hebben natuurlijk nog maar pas de ruimte buiten de aarde betreden. Dit vraagt niet om ongeduld, maar om geduld en om een heel lange adem. Bijvoorbeeld het type lange adem dat nodig is om een wereldwijd klimaatprobleem op te lossen.

Onze grootste prestatie

Maar hebben we die lange adem? Of zijn we op de schaal van de kosmos niet meer dan een eendagsvlieg? De mensenmaatschappij lijkt op hol geslagen. De ene na de andere crisis vliegt ons om de oren. We spelen met kerncentrales en zwaaien met kernwapens. Is dat misschien het antwoord op de vraag: Waar zijn ze dan? Is intelligent leven behalve slim, ook vluchtig? Misschien zal onze grootste prestatie zijn dat wij daarvoor het bewijs gaan leveren.